Sümer Uygarlığı ve Mısırlılarda alış-veriş işleri basit hesaplama becerilerinin gelişmesine yol açmıştı. Özellikle arazi ölçümlerinde kullandıkları geometri oldukça ileri bir düzeydeydi. Pi sayısını, dik açılı üçgenlerin özelliklerini biliyorlardı. Bu yüzden Mısırlıların Nil Nehri’nin taşma zamanını hesaplamaya çalışmaları matematik ve astronomiyi, su altında kalan arazilerin sınırlarını yeniden belirlemeye çalışmaları da geometriyi geliştirmiştir.
Sümerliler ise aritmetik ve geometrinin temellerini attılar. Dört işlemi buldular. Çarpma ve bölme cetvellerini buldular.
Bu arada, dairenin 360 dereceye, bir günün 24 saate, bir saatin 60 dakikaya, bir dakikanın 60 saniyeye eşit olduğunun bilinmesini Sümer Uygarlığı’nın mirasçısı Babillere borçluyuz.
Babiller ile Mısırlıların çoğunluk empirik düzeyde kalan bilgi birikimini, başta Pythagoras ve onu izleyen matematikçiler mantıksal ispat yöntemine dayalı teorik bir sisteme dönüştürmeyi başarırlar. Buna göre, geometrinin ölçme yöntemiyle doğrulanmış tüm önermeleri, ‘‘aksiyom’’ ya da ‘‘postulat’’ denen az sayıda ilkeden mantıksal olarak çıkarsanarak ispat edilebilmekteydi. Euclides (Öklid)’in İ.Ö.300 yıllarında yazdığı Geometrinin Elementleri, ‘‘aksiyomatik’’ dediğimiz bu sistemi ortaya koyan, yüzyılımıza gelinceye dek ders kitabı olarak okutulan önemli bir yapıttır. Antik Yunanlıların geometride sergiledikleri bu başarının bir ölçüde de olsa astronomideki çalışmalarına da yansıdığı söylenebilir.
Babillerin aritmetik ve astronomide, Mısırlıların da daha çok geometride attıkları adımlar sonraki dönemlerin bilimsel gelişmeleri için önemli bir başlangıç olmuştur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder